
THOMAS, ANAK NG LUMIKHA
After the mourning, glorifying the life should follow.
Isa lamang ‘yan sa mga hindi ko mabilang na aral na natutunan ko mula sa aking tiyuhin na si Thomas Zipagan Jr. – nakababatang kapatid ng aking ina. Una kong narinig sa kanya ang gintong aral na ‘yan nuong pumanaw ang panganay nilang kapatid na si Joephord Zipagan taong 1997. Labing-apat na taong gulang lamang ako nuon. Pero kailanman ay hindi nilisan ng mensaheng ‘yan ang aking isip hanggang sa kasalukuyan. Kaya naman, siya ang penultimong dahilan kung bakit hindi ko kinakatakutan ang kamatayan. Hindi sa kamatayan magtatapos ang lahat. Kung tutuusin, iyon ang umpisa ng ating legado base sa kung papaano tayo nabuhay sa mundong ito.
Continue reading “THOMAS, ANAK NG LUMIKHA”